Leesclubvragen

  1. Wat vind je van de opbouw van het boek? Hoe zie jij de tegenstelling tussen boven
    en onder? Zou je zo de titel ook verklaren?
  2. Met welk personage vereenzelvig jij je het meest? En waarom?
  3. Lees je dit boek als een actueel verhaal of plaats je dit juist in een historische
    context?
  4. Vond je af en toe een sprankje hoop in dit boek, of werd je nogal somber van het
    verhaal.
  5. Dit boek is gebaseerd op de Decamerone van Boccaccio, ken je dat boek en wat vind
    je van deze vorm?
  6. Een andere verwantschap voelt Sönmez met de verhalen uit Duizend-en-één-nacht,
    zie jij een vergelijking, en zo ja, in welke zin?
  7. Welk personage zou je in vertrouwen nemen, en waarom?
  8. Welke verhaallijn in Istanbul, Istanbul vond je de mooiste?
  9. Lees je vaker Turkse literatuur, en zo ja, zie je een verwantschap met andere Turkse
    auteurs?
  10. Volgens Burhan Sönmez moet iedere Turkse auteur eens in zijn of haar leven over
    Istanbul schrijven. Heb je meer romans gelezen die zich in Istanbul afspelen en kun je
    die met dit boek vergelijken?
  11. Van Burhan Sönmez verscheen ook De onschuldigen. Ken je dat boek en zie je
    eenzelfde thematiek in deze boeken.
  12. Istanbul, Istanbul wordt ook wel gezien als een ode aan de kracht van verhalen, ben
    je het daarmee eens?
  13. Kan een verhaal je door een moeilijke tijd helpen? Heb jij wel eens troost gevonden
    in een boek tijdens een bepaalde periode in je leven?

Istanbul Istanbul

Onder de oude straten en pleinen van Istanbul wachten vier gevangenen in hun cel tot ze door hun ondervragers worden opgehaald om te worden gemarteld. Om hun verstand niet te verliezen, vertellen de dokter, Demirtay de student, Kamo de barbier en oom Küheylan elkaar verhalen vol mededogen en humor. Het ingehouden gelach dat de sprookjesachtige vertellingen en raadsels bij hen oproepen is balsem voor hun ziel. Geleidelijk aan maken de ondergrondse vertellingen plaats voor bovengrondse verhalen, die steeds vaker de stad Istanbul tot onderwerp krijgen. Het bestaan in het bovengrondse Istanbul blijkt evenzeer in het teken van lijden en hoop te staan als het leven in de ondergrondse cellen.

Istanbul, Istanbul is een indrukwekkende, gelaagde roman over pijn en wreedheid, liefde en vriendschap, en de kracht van de menselijke verbeelding. Het werk van Burhan Sönmez werd in 2017 bekroond met de Disturbing the Peace Award van de Vaclav Havel Library Foundation en in 2018 met de European Bank Literature Prize.

In de pers:

‘Burhan Sönmez geeft een stem aan de stemlozen, stelt dat wat is vergeten centraal en brengt de verhalen van een land tot leven. Hij is een schrijver met passie, geheugen en een hart.’ – Elif Shafak, schrijver van De bastaard van Istanbul

‘Prachtig geschreven met inzicht en humor […]. Een universele roman over de mensheid: over pijn en wreedheid, liefde en vriendschap, dood en overleven,’ – Rosie Goldsmith, jury European Bank Literature Prize